Sizce gerçek ruh hangisi ?

Mutluluk ve inanmışlıkla başlayan Sivas deplasmanı hikayesi umutsuzluk ve üzüntü ile bitmişti. Bitmeyen soğuk yollarda yakılan meşaleler ve dağlara haykırılan “Şampiyon Trabzon” sesleri ısıtmıştı içimizi…

SEVİNÇLER VE ÜZÜNTÜLER;
Trabzonspor taraftarının gerçek hikayesidir. Bordo-Mavililer’in geçtiğimiz hafta Sivas’taki maçı için Trabzonspor Taraftarlar Birliği deplasmana otobüs kaldırdı. Günebakış gazetesi adına arkadaşımız Mehmet Karagöz, Sivas’a bu otobüsle giderek, Trabzonspor taraftarlarının deplasmana giderken karşılaştığı zorlukları, sevinçleri ve üzüntülerini yerinde inceleyerek fotoğrafladı. İşte Mehmet Karagöz’ün kaleminden ve fotoğraflarıyla Sivas deplasmanı hikayesi;

TEK DİLEKLERİ KAZANMAK;
Trabzonspor Taraftarlar Birliği Başkanı Adem Söğüt’ün daveti ile Sivas’a doğru hareketimiz başlamıştı. Önce Meydan civarında yakılan meşalelerle adeta Bordo-Mavili taraftarlar Sivas’ı yakmaya gidiyoruz mesajını veriyorlardı. Bu görüntülerle başladı deplasman hikayesi. Daha yola çıkar çıkmaz isimleri Adem, Levent, Bülent, Tuncay, Fatih, Gökhan, Esra, Cansu, Samet ve diğer Bordo-Mavi renkli ambleme gönül veren taraftarlar ile kısa sürede kaynaştık. Hepsinin ortak dileği Trabzonspor’a şike sürecinde haksızlık yapan Sivas’ı yenmekti.


DAĞLAR BİLE İNLEDİ;
Maçka, Hamsiköy derken Türkiye’nin en uzun tüneli olan Zigana Tüneli geçilmişti. Tünelin çıkışında taraftarlar otobüsten aşağıya inerek, maç öncesi coşkularını hat safhaya çıkararak yaktıkları meşale ve tezahüratlarla Zigana dağlarını adeta “Şampiyon Trabzon” sesleriyle inletiyorlardı. Oynanan horon ve kolbastının ardından yeniden otobüse binilerek yola çıkıldı. Erzincan’a gelindiğinde sabah’ın ilk ışıklarıyla verilen molada içilen çorbalar sonrası kendilerine gelen Bordo-Mavili taraftarlar Sivas’ın girişinde polisler tarafından durduruldu. Daha sonra ise maçın başlamasına 1 saat kala escortlarla stada götürüldüler.





TAKIMININ YANINDALAR;
Stattaki yerlerini alan taraftarlar bulundukları tribünü pankart ve Bordo-Mavi bayraklarla süsleyip “Bize Her Yer Trabzon” tezahüratı ile Trabzonsporlu oyunculara destek olmaya başladılar. Maç öncesi takımlarını tribüne çağıran taraftarlar onlara adeta “arkanızda biz varız, yüreğinizle oynayın” mesajını veriyorlardı. Maç başlar başlamaz o kadar otobüs yolculuğu unutulmuş sesleri kısılana kadar bağırmaya başlamışlardı. Maç boyunca Sivas’lıların küfürlerine aldırmadan takımlarına destek olan taraftarların takımı Trabzonspor sahada ruhunu kaybetmiş gibi oynadı ve 2-0 mağlup oldu.



CEBİNDEKİ SON PARASIYLA;
Cebindeki son parasını harcayarak o deplasmana gelen taraftarlar takımlarının yenilmesine değil sahada ruhsuz oynamasına içerlenmiş bir şekilde Trabzon’a geri dönüş yolculuğuna başlamışlardı. Otobüste kaçan gollerin, yenilen gollerin, oyuncuların hatalarının kritiği yapılıyordu. Ama herkesin yüzünde ise yenilginin hüznü vardı. Trabzon’a geldiklerinde saat gecenin 03’ü idi. Sabahta kalkıp işlerine gittiler. Şimdi sormak lazım gerçek Trabzonspor ruhu hangisi diye. Cebindeki son paraları ile 10 saat yol gidip takımlarına sesleri kısılana kadar tezahürat yapıp 10 saat yol gelen Trabzonspor taraftarımı yoksa, Milyon dolarlar alıp, 50 dakika yol uçup, en iyi otellerde kalıp sonrada sahada arma ve formaları için sadece yürüyenlermi?

Son sözüm: “Trabzonspor’da yönetim, teknik direktör ve futbolcular geçici taraftar ise bakidir. Onun için önce taraftara kulak verilmelidir bu kentte. Çünkü başarıda her zaman yönetim, teknik heyet ve futbolcular omuzlarda taşınırken, yenilgide ise hep taraftar üzülür”  Başka bir deplasmanda bu sefer galibiyetin mutluluğunu yazmak üzere….





Haber:Mehmet Karagöz.