Kurban, Allah’a yaklaşmak, yakınlık sağlamaya vesile olmaktır. İbadet maksadı ile belirli bir vakitte belirli şartları taşıyan hayvanı usulüne uygun boğazlamak ya da bu şekilde boğazlanan hayvan demektir.
Kurban’ın başlangıcı insanlık tarihi ile aynıdır. İlk insan ve ilk peygamber Âdem (a.s.)’in iki oğlu Habil ile Kabil’in kurban kıssaları bilinir. Birinin kurbanı kabul olunmuş, diğerinin ise kabul olunmamıştır.
Yine Hz. İbrahim (a.s.) ve eşi Hz. Hâcer annemiz, uzun yıllar çocukları olmamış, Allah mucize olarak onlara İsmail’i bahşetmiştir. Konu ile ilgili Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurulmuştur:
“(Hz. İsmail) babası (İbrahim a.s.) ile beraber yürüyüp gezecek çağa gelince:
-Yavrucuğum, rüyada seni boğazladığımı görüyorum. Bir düşün, ne dersin? dedi. (İsmail de):
- Babacığım, emrolunduğun şeyi yap, inşallah beni sabredenlerden bulursun, dedi.
Her ikisi de teslim olup alnı üzerine yatırınca:
-Ey İbrahim, rûyayı doğruladın. Biz Muhsinleri böyle mükâfatlandırırız. Çünkü bu, gerçekten çok açık bir imtihandır, dedik.
-Biz oğlunun yerine ona büyük bir kurbanlık fidye verdik. Geride gelecekler arasında ona bir ün bıraktık. “İbrahim’e selam” dedik. Biz, Muhsinleri böyle mükâfatlandırırız. Çünkü o, bizim mü’min kullarımızdandır. (Saffat Sûresi, 107-111)
Rabbimiz Kur’an-ı Kerim’de: “Rabbin için namaz kıl, kurban kes”(Kevser Sûresi, 2) buyurmuştur.
Hz. Peygamber de: “Kim imkanı olduğu halde kurban kesmez ise bizim mescidimize yaklaşmasın”
“Ey insanlar, her sene, her ev halkına kurban kesmek vaciptir” (İbn. Mâce, Edahi,2). buyurmuştur.
Dinen aranan şartları taşıyan kimselerin kurban kesmeleri Hanefi mezhebindeki ağırlıklı görüşe ve bazı müctehid imamlara göre vaciptir. Bunun için:
•Müslüman olmak.
•Akıllı olmak.
•Ergenlik çağına gelmiş bulunmak.
•Hür olmak.
•Mukim olmak. (Yani yolcu olmamak)
•Nisab miktarı mal veya paraya sahip olmak. Dini anlamda zenginlik ölçüsü olan belirli mali güce sahip olmak.
Bu şartları taşıyan kimseler kadın veya erkek olsun kurban kesmek ile dinen görevlidirler. Rabbimiz bu görevi yaparken hepimize kolaylık ve ihlas nasip eylesin. Allah (c.c.): “Onların ne etleri ne de kanları Allah’a ulaşır. Fakat O’na sadece sizin takvanız ulaşır.” Hac Sûresi, 37) buyurmuştur. Rabbimiz bizleri takva üzere daim eylesin!
İnsanoğlunun gönlünden koparak malından ve imkânlarından Allah rızası için sarf etmesi nefse ağır gelebilir. Yılda bir de olsa aç olanlara yemek olmak, sessiz çığlıklara bir çare olabilmek, mahzun ve susuz gönüllere ikram sofrası olmak ne güzel! Öncelikle kendi yakınlarımızdan başlayarak paylaşacağımız kurbanlarımız gönül dünyamıza huzur verecektir. Bu durum verirken almaktır. En güzel yatırımdır. Çünkü bu yatırımların geçiciliği ve süre kısıtlılığı yoktur. Sonunda rabbimizin sonsuz ve sınırsız nimeti varıdır. O da nihai anlamda cennettir.
Yaklaşan Kurban Bayramının manevi havası etrafımızda esmeye başlamışken, bu bayramda gönlü buruk, ailesi yıkık, hasta ve dertli kardeşlerimizi de unutmamak hepimizin üzerine vazifedir. İmkânı olan kardeşlerimizin özellikle yurt içi ve yurt dışında Diyanet İşleri Başkanlığımızın başarı ile yıllarca yürüttüğü “vekâlet ile kurban kesimi” organizasyonuna destek vermelerini gönülden bekliyoruz. Bu sosyal sorumluluğumuz imanımızın bir gerekliliğidir. Bu sorumluluk, soluksuz gönüllere nefes olmak, yürüyemeyen amcalara teyzelere baston olmaktır. Çocuklarına sıcak bir çorba pişiremeyen ailelere ikram olmaktır. Yılda bir sefer bir öğünlük Kurban eti ile de olsa bizlerden yardım eli bekleyen bu gönülleri mahzun bırakmayalım.
Rabbim yaklaşan Kurban-ı bizlere hayırlı ve bereketli eylesin. Gönüllerimizin inşasına Kurban’ı vesile eylesin. İçimizdeki gönül dünyamızı yıkan ve bizleri rabbimizin rahmetin uzaklaştıran bütün duyguları kurtulmayı, tüm varlığımız ile Allah’a kul ve kurban olmayı Mevlam bizlere nasip eylesin.
Yılmaz ÇELİK
Şalpazarı Müftüsü
Kurban’ın başlangıcı insanlık tarihi ile aynıdır. İlk insan ve ilk peygamber Âdem (a.s.)’in iki oğlu Habil ile Kabil’in kurban kıssaları bilinir. Birinin kurbanı kabul olunmuş, diğerinin ise kabul olunmamıştır.
Yine Hz. İbrahim (a.s.) ve eşi Hz. Hâcer annemiz, uzun yıllar çocukları olmamış, Allah mucize olarak onlara İsmail’i bahşetmiştir. Konu ile ilgili Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurulmuştur:
“(Hz. İsmail) babası (İbrahim a.s.) ile beraber yürüyüp gezecek çağa gelince:
-Yavrucuğum, rüyada seni boğazladığımı görüyorum. Bir düşün, ne dersin? dedi. (İsmail de):
- Babacığım, emrolunduğun şeyi yap, inşallah beni sabredenlerden bulursun, dedi.
Her ikisi de teslim olup alnı üzerine yatırınca:
-Ey İbrahim, rûyayı doğruladın. Biz Muhsinleri böyle mükâfatlandırırız. Çünkü bu, gerçekten çok açık bir imtihandır, dedik.
-Biz oğlunun yerine ona büyük bir kurbanlık fidye verdik. Geride gelecekler arasında ona bir ün bıraktık. “İbrahim’e selam” dedik. Biz, Muhsinleri böyle mükâfatlandırırız. Çünkü o, bizim mü’min kullarımızdandır. (Saffat Sûresi, 107-111)
Rabbimiz Kur’an-ı Kerim’de: “Rabbin için namaz kıl, kurban kes”(Kevser Sûresi, 2) buyurmuştur.
Hz. Peygamber de: “Kim imkanı olduğu halde kurban kesmez ise bizim mescidimize yaklaşmasın”
“Ey insanlar, her sene, her ev halkına kurban kesmek vaciptir” (İbn. Mâce, Edahi,2). buyurmuştur.
Dinen aranan şartları taşıyan kimselerin kurban kesmeleri Hanefi mezhebindeki ağırlıklı görüşe ve bazı müctehid imamlara göre vaciptir. Bunun için:
•Müslüman olmak.
•Akıllı olmak.
•Ergenlik çağına gelmiş bulunmak.
•Hür olmak.
•Mukim olmak. (Yani yolcu olmamak)
•Nisab miktarı mal veya paraya sahip olmak. Dini anlamda zenginlik ölçüsü olan belirli mali güce sahip olmak.
Bu şartları taşıyan kimseler kadın veya erkek olsun kurban kesmek ile dinen görevlidirler. Rabbimiz bu görevi yaparken hepimize kolaylık ve ihlas nasip eylesin. Allah (c.c.): “Onların ne etleri ne de kanları Allah’a ulaşır. Fakat O’na sadece sizin takvanız ulaşır.” Hac Sûresi, 37) buyurmuştur. Rabbimiz bizleri takva üzere daim eylesin!
İnsanoğlunun gönlünden koparak malından ve imkânlarından Allah rızası için sarf etmesi nefse ağır gelebilir. Yılda bir de olsa aç olanlara yemek olmak, sessiz çığlıklara bir çare olabilmek, mahzun ve susuz gönüllere ikram sofrası olmak ne güzel! Öncelikle kendi yakınlarımızdan başlayarak paylaşacağımız kurbanlarımız gönül dünyamıza huzur verecektir. Bu durum verirken almaktır. En güzel yatırımdır. Çünkü bu yatırımların geçiciliği ve süre kısıtlılığı yoktur. Sonunda rabbimizin sonsuz ve sınırsız nimeti varıdır. O da nihai anlamda cennettir.
Yaklaşan Kurban Bayramının manevi havası etrafımızda esmeye başlamışken, bu bayramda gönlü buruk, ailesi yıkık, hasta ve dertli kardeşlerimizi de unutmamak hepimizin üzerine vazifedir. İmkânı olan kardeşlerimizin özellikle yurt içi ve yurt dışında Diyanet İşleri Başkanlığımızın başarı ile yıllarca yürüttüğü “vekâlet ile kurban kesimi” organizasyonuna destek vermelerini gönülden bekliyoruz. Bu sosyal sorumluluğumuz imanımızın bir gerekliliğidir. Bu sorumluluk, soluksuz gönüllere nefes olmak, yürüyemeyen amcalara teyzelere baston olmaktır. Çocuklarına sıcak bir çorba pişiremeyen ailelere ikram olmaktır. Yılda bir sefer bir öğünlük Kurban eti ile de olsa bizlerden yardım eli bekleyen bu gönülleri mahzun bırakmayalım.
Rabbim yaklaşan Kurban-ı bizlere hayırlı ve bereketli eylesin. Gönüllerimizin inşasına Kurban’ı vesile eylesin. İçimizdeki gönül dünyamızı yıkan ve bizleri rabbimizin rahmetin uzaklaştıran bütün duyguları kurtulmayı, tüm varlığımız ile Allah’a kul ve kurban olmayı Mevlam bizlere nasip eylesin.
Yılmaz ÇELİK
Şalpazarı Müftüsü
